Kolb'un Öğrenme Stilleri

Kolb, geliştirdiği öğrenme yaşantıya dayalı öğrenme kuramına bağlı olarak dört öğrenme stili tanımlamıştır. Bu stiller karşılıklı iki boyuttan oluşmaktadır. Boyutların diyalektik özelliğinden dolayı iki stil birbirinin karşıtı olacak biçimde farklı öğrenme özellikleri içermektedir. 

 Somut Yaşantı

 Aktif Yaşantı

 Yansıtıcı Gözlem

 Soyut Kavramsallaştırma

  

Değiştiren

 1. Alışılmamış yollarla bilgi toplama,

 2. Kendisine özgü etkinlikler yapma,

 3. Açık uçlu soruları yanıtlama,

 4. Bireyselleştirilmiş öğrenme,

 5. Uygulamaları kurgulama,

 6. Belirsizliği belirgin hale getirme,

 7. Dinlemeye karşı açıklık,

 8. Değerlere ve duygulara karşı duyarlılık,

 olarak tanımlamak olasıdır (Jonassen,Grabowski, 1993:256-257).

Özümseyen

 1. Bilgiyi organize etme,

 2. Kavramsal modeller oluşturma,

 3. Fikir ve kuramları sınama,

 4. Yaşantıları desenleme,

 5. Nicel verileri çözümleme,

 olarak tanımlanabilir (Jonassen, Grabowski, 1993:256-257).

 Ayrıştıran 

 1. Düşünme ve uygulamada yeni yollar yaratma,

 2. Yeni fikirleri yaşantısına sokma,

 3. En iyi çözümü seçme,

 4. Hedefler belirleme,

 5. Karar verme,

 biçiminde tanımlanabilir (Jonassen, Grabowski, 1993:256-257).

Yerleştiren

 1. Yapılandırılmamış işleri yapma,

 2. Hedeflere bağlılık,

 3. Fırsat kollama ve arama,

 4. Başkalarını etkileme ve liderlik yapma,

 5. Kişisel olarak toplumla bütünleşme ve onlarla ilgili konularda ilgilenme,

 şeklinde tanımlanabilir (Jonassen, Grabowski, 1993:256-257).

Kaynak: http://www.donusumkonagi.net/makale.asp?id=3432&baslik=ogrenme_stilleri&i=coklu_zeka